Eibarko euskara hiztegia
aritxalari
1.
izond.
(TE).
Hijo,-a pródigo,-a.
Gurasuen etxetik alde egitten daben semia edo alabia (ETNO). / "Se dice del que abandona la casa paterna" (TE, 156).
Seme batak, aritxalarixa urten zetsan. / Uno de los hijos le ha resultado pródigo.
2.
izond.
(TE).
Que tiende a escaparse.
Aritxalarixa danetik, ipiñixozu zintzarrixa urriñetik entzungo dana. / Siendo de las que se alejan, ponle un cencerro que se oiga de lejos. /
Aritxalarixa, arriolarixa, irutxurlarixa, jokolarixa, harrilarixa.
TEk personendako dakar hijo pródigo esateko, baiña animalixekin be erabiltzen da, beste guztiak daguazen lekutik hanka egitteko jokeria dakana aitzen emoteko.